Yaratılmışların en çok tanıdığı adı: ALLAH

Kainatı yoktan var eden ve yarattıkları arasında insanoğlunu muhatap kılan Yaratıcı'nın en bilinen adı Allah oldu. Allah, semavi dinlerin de anlam olarak kabul ettiği en bildik ismi oldu. Hergün, Esmâü’l Hüsnâ'dan birini Meryem Aybike Sinan'ın kaleminden burada okuyacağız.

Yaratılmışların en çok tanıdığı adı: ALLAH
GİRİŞ 04.08.2010 05:34 GÜNCELLEME 04.08.2010 05:34
Bu Habere 1 Yorum Yapılmış
ÖNEMLİ KONULAR

“Şol gökleri kaldıranın
donatarak dolduranın
Ol! deyince olduranın
Doksan dokuz adı ile"
               (Niyazi Yıldırım GENÇOSMANOĞLU) 

ALLAH: Kâinatın sahibinin özel ismi.
Esmaül Hüsna’nın bütün anlamını içinde toplayan, tüm âlemlerin yaratıcısı ve mabudu olan o yüce zatın özel adıdır. Bu mübarek isim, Kur’an’daki Esmaül Hüsna’dan ilk inen isimdir. Çünkü ilk inen ayet besmeledir. Allah ismi Kur’an’da 2697 yerde geçmektedir.

”O kendinden başka hiç bir ilah bulunmayan tek bir Allah'tır.”
 

Bismihi,
Rabbim,

Yağmurlu bir günün toprak kokusu içime dolarken, senin adın var dudaklarımda. Yağmur camların pervazlarını tıkırdatıyor.  Merhamet mahzeni göklerinden merhamet yağmurları yağıyor... Çatlayan toprağın bağrına merhem, kuruyan dudaklarıma ilaç oluyor. Zaman dolanıyor. Yedi renk içinde gizli göklerinin, çözülmeyen bin sihri var. Bu dünya sürgününde sılamsın. Sana koşuyorum her daim...  Senin adınla başlıyorum nefes almaya. Senin adınla gün ışıyor, ruhum aydınlanıyor. Yüreğimde sana gelen yolların önü açılıyor. Mesafeler daralıyor. Ta bendeki benden gelen sese kulak veriyorum... Bir ikindi vaktinde bir davetiye almak senin makamından ve yola düşmek... Sana gelmek duygusu bile şahlandırıyor gönlümün rahvan atını. Dualarım dilekçe, ruhumu aşıyorum ve...

Allahım, diyorum.
Ey Güzel Allahım!
Yücelerin yücesi, 
Sultanların sultanı olan,
Kâinatın yegâne efendisi...
Rabbim. 

Allahım,

Sevdam hangi ırmağa düşmüş... Hangi umman bekler beni... Hangi dağlar saklar beni? Hangi dualara düşer dileğim? Bilemiyorum.  Kendimden geçmişim, kendimden uzaklara düşmüşüm, senden himmet diler bu yürek...

Ayaklandır damarlarımdaki donuk kanı. Güzel dualar adına, ırmağının akışına kat beni. Yatsı ezanı okunurken bir vav gibi eğileyim, büküleyim senin dergâhında.  Bir elif gibi mağrur, bir mim gibi mesrur, dizileyim sana gelen yollara. Helal bakışlara çeleyim gönlümü.  Bu zindan yeryüzü, kara bahtım ola...

Irmakların coşkusu, göğün mavisi, güneşin altın saçları, rüzgârın hüzünlü uğultusu, denizin sonsuzluğu yakalıyor ruhumu binbir yerinden. Dünya dönüyor mütereddit.

Senin varlığına bütün varlığımla inanıyorum. Cümle kâinat inanıyor. Bunu biliyorum. Sabahın geceye, gecenin sehere bağlanması kadar gerçeksin. Kalu beladan beri verdiğim sözdeyim. Işıksız ruhumun tek ışığı, tek sahibim, tek yaratıcımsın. İçimdeki her şey sana koşuyor. Bana benden daha yakınsın.  Uçurumların dibinden beni çekip alan, beni gözeten, elimden tutan hep sensin. Dünyayı kederle kucakladığım karanlık kördüğümleri seninle açıyorum. Tüm şifreleri senin adınla çözüyor ve… 

Allahım, diyorum.
Ey Güzel Allahım!
Yücelerin yücesi, 
Sultanların sultanı olan,
Kâinatın yegâne efendisi...
Rabbim. 

Allahım,

Seccadem senin adınla çiçekleniyor. Sıcak ve içli dualar, ruhumun düğmelerini ilikliyor. Ruhumun yalanı yok. Bilirim ki ben söylemesem de içimdekileri bilensin. Sözün tükendiği şu demlerde gönlümden güvercinler uçuyor senin dergâhına. Sözler var kör, sağır ve dilsiz tüm aydınlıklara...  Dünümü, geleceğimi bilir, ben kulunu kollar, gözetirsin. En hakiki sevgili seni bellemiş, sadece sana bel bağlamışım. Bu hayalhanesinde her şey hayal olsa da senin gerçekliğini tespih eder cümle kâinat. Her şeyin tek sahibi, tek taptığım, tek sevdiğim, tek aşkım, tek sevgilimsin... Biraz kül biraz dumanım senin aşkınla. Ruhumun bütün kapılarını seninle açıyor ve… 

Allahım, diyorum.
Ey Güzel Allahım!
Yücelerin yücesi, 
Sultanların sultanı olan,
Kâinatın yegâne efendisi...
Rabbim.

 Allahım,

Vuslatın arifesinde, takvimi unutup sana ayaklanıyor ruhum. Hayallerin ötesindeki güzelliği muştulayan davetine kulak kesildim. Şafağın erguvani rengine çalıyor gözlerim. Kaylûle uykusuna dalan gözlere inat, hiçlik uykusuna dalan gözlerime yağıyor hüznüm. Senin hasretinden ağlıyorum. Sılamdan uzağım. Kudretinden aşk fışkıran kelamın, düşüyor bağrımın orta yerine. Ellerimi sana açıyorum...

Her şey seninle başlıyor ve seninle bitiyor. Ey ruhumu onaran büyük Allahım, gelişlerim sana, gidişlerim yine sanadır... Tenha iklimlerin sığınağından açtım ellerimi sana doğru...

Mürekkebi kurumamış sözcükler yarım yarım,  harfler firari, harfler muhalif...

 Dualarım dilekçe, ruhumu aşıyor ve... 

Allahım, diyorum.
Ey Güzel Allahım!
Yücelerin yücesi, 
Sultanların sultanı olan,
Kâinatın yegâne efendisi...
Rabbim... 

Meryem Aybike SİNAN
meryemaybike@gmail.com

YORUMLAR 1
  • Ezel 14 yıl önce Şikayet Et
    Allah razı olsun. Bu kızın yazılarını her zaman beğenmişimdir ama bu yazısı beni ta yüneğimden vurdu. mükemmel bir yazı. Teşekkürler haber7.
    Cevapla