Güvenilip dayanılan anlamında: El Vekîl

El Vekîl: Güvenilip dayanılan anlamlarına gelen Yüce Allah'ın İsm-i Şerifidir.

Güvenilip dayanılan anlamında: El Vekîl
GİRİŞ 26.08.2010 09:43 GÜNCELLEME 26.08.2010 09:43 KAYNAK HABER7
ÖNEMLİ KONULAR

Bismihi,

 

El Vekîl, Allah'ım,

 

Ey sevgili,

 

Sana olan itimadım sonsuzdur, tamdır, tamamdır.

 

Ben sana güvenip, sana inanıp, sana dayanıp kapına gelmişim. Bütün işlerimi, yapıp ettiklerimi görensin, işitensin, kefil olansın. Dileklerimizi karşılayan, her zorda kalışımızda el uzatan, bin türlü musibetin içine ne hayırlı aydınlıklara pencere açansın Rabbim.

 

Yaralanmış ruhumu, yorgun bedenimi, incinmiş ellerimi, kırılmış kalemimi alıp sana geldim, sana getirdim. Aradan çekilmek, öylesine hissiz, sonsuza kadar uyusam diyorum. Öylesine bıkmışım darı dünyadan, öylesine sıkılmışım, öylesine kırılmışım. Vekilim ol benim Rabbim. Bu ruhu sen düze çıkar, sen onar yaralı yüreğimi.

 

Tevekkül ettim, bıraktım her şeyin ucunu.

 

Kefil ol bana, beni koru, gözet, denetle. Eksiklerimi, çıkmazlarımı, bütün acılarımı al benden… 

 

Her dem sana muhtacım,

 

Her dem sana ihtiyacım… 

 

...Allah, karanlıklarda kurduklarını  yazıyor. Sen de onlardan yüz çevir ve Allaha tevekkül et. Vekîl olarak Allah yeter.( Nisâ sûresi, 81) 
 

 

Sevgili Allah'ım,

 

Ya Vekîl ,

 

Hiç şüphesiz sen her şeyi kuşatansın. Ben seni, hamayıl sonsuzluğu kuşanıp sana gelmişim. Sırtımda taşıyamayacağım dağlar gibi kederlerim ve acılarım var. Ruhum ezim ezim eziliyor yalnızlığın diyarında. Öylesine tükenmiş, yorulmuş naçar kalmışım. Güvendiğim bütün dallar ellerimde, kanatıyor avuçlarımı. Büyük bir hayal kırıklığı yaşıyorum. Yarattıkların, bizler böyle mi olacaktık, böyle mi gelecektik senin dergâhına. Ihlamur kokulu caddelerde, limon kokulu dar sokaklarda artık gül suyu kokan insanlar gezinmiyor. Samimi çehreler kol gezmiyor bakışlarımızın merkezinde. Ürkek adımlar atıyoruz geleceğe. Bütün duygularımıza hile karıştırmışlar Allahım.

 

Biz bize kefil olamadık,

 

Sen bize kefil ol Rabbim,

 

Sen bize kefil ol!  
 

 

Sevgili,

 

En Sevgili, Ey sevgili,

 

Ya Vekîl,

 

Zaman beni çaldı, umutlarımı, sevdiklerimi, beğendiklerimi, inandığım ve inanmadığım her ne varsa çaldı  zaman, biten bir şeyler var bana hüzün veren, ruhumu kederlere salan. Savruk düşüncelerin içinde kaybolmuşum. Hayatı bitirmişim sanki tüketmişim elimdeki her şeyi. Huzur çiçeği solmuş yüreğimin kuytularında. Bütün işlerim hatalı, bütün düşüncelerim günahkâr! Bir kulunum ki muvaffak olamamışım, iflas etmişim, bitmişim. Yeni baştan yaşamak için, yeni baştan sevmek için, yeni baştan sevilmek için, yeni baştan inanmak için yardımına muhtacım. Senin vekâletin olmasa imkânsızım, çaresizim, azım… Sana gelmek istedim, ayağım takıldı. Düştüğüm yerden kaldır beni, yeni baştan onar beni, beni bana bağışla.

 

Benim sana meylim çoktur, bir kanat ver uçayım…

 

İman teslimiyetse, sana teslimim…

 

Teslimiyet tevekkülse sensin Vekilim Allah'ım. 
 

 

Ya Vekîl,

 

Sevgili Allahım,

 

Rabbim,

 

Bir semaver gibi yanan yüreğime senin ülkenden ilah-i rabbaniye yağmurları düşür. "Seyreyle güzel Kudret-i Mevla'm neler eyler" diyen sözlerin bendesiyim. Sana sığındım, sana inandım, sana geldim... Kalbimin ışığı olan büyük Allah'ım,

 

Sözlerim şahidimdir. Hünkâr yürekli sözcüklerdi dualarımı sana getiren. Muhacir kuşlar gibi uzaklardayım onca yıl. Aşığın maşukunu,  gurbetin sılasını, hasretin vuslatını bekler gibi senin davetini bekliyor yüreğim. Senin hikmetinden sual olunmaz biliriz.  Sen ol derken öz uykudaydı... Her şey senden var oldu, seninle özünü buldu. Bütün varlığım senindir Yâ Râb, hasretlerdeyim, yüreğim bitap. İnşirah kalbe yakışır... Kalbime huzur ver Sultanım...

 

Sana teslim oldum, sana geldim En Sevgilim ol!

 

Tevekkül ettim, Vekil'im ol. 
 

 

Kalbimin ışığı olan büyük Allah'ım,

 

Tek tapındığım, tek inandığım, tek yandığım,

 

Ya Vekîl,

 

Bu azgın kalabalıklar içinde bir tarafım hep eksik, yarım. Uykularım firari. Hesaplarım yanlış  çıkıyor. Şehirler en karanlık çağlarını yaşıyor.  Kisra'nın şehirlerini inşa ediyor zamane mühendisleri. Büyüleniyor dimağlar. Her şey yapay, eksik, tadı yok zamanların. Sözlerin yalan uçurumlarında yol gözlemiyorum artık. Bütün müvekkillerin yalanların çıkmaz sokaklarında ağlaşıyor Rabbim. Buralarda yalnız, çaresiz, acılar içinde avunuyoruz. Oyuncaklarımız kirli paralar, avuntularımız yalanlarımız olmuş.

 

Çok incittik dünyanın haritasını.

 

Karanfiller barıştı da biz barışmadık, barışamadık!

 

Hüzünden feracemi giyiniyor ve cumalardan bir Cuma bütün yaşadıklarımı topluyor, yola düşüyorum. Bu yol beni sana getirecek, biliyorum. Sana inanıyor, sana güveniyorum. Diğer bütün yolları geçtim. Şimdi çöllerden geçiyorum.  Rahmetinle kavrulmuşum. Dualarım bir yıldız şehrayini senin göklerine yol alan. Onları kabul buyur Rabbim. Beni bağışla sonsuz şefkatinle, merhametinle...

 

Benim sana meylim çoktur, bir kanat ver uçayım…

 

İman teslimiyetse, sana teslimim…

 

Teslimiyet tevekkülse sensin Vekilim Allahım.

 

Vekil'im Sen'sin… 

 

Meryem Sinan Aybike

 

 

YORUMLAR İLK YORUM YAPAN SEN OL